Groot moreel beraad

Een commissie ethiek hield een presentatie over moreel beraad. Ze wilden het belang en nut van moreel beraad over het voetlicht brengen. Er werden 200 deelnemers verwacht. Vaker had ik mensen in kleine groepjes gedurende een presentatie laten roezemoezen rondom de verschillende fases in moreel beraad, maar ik was ervan overtuigd dat ze daarmee geen echte moreel beraad ervaring hadden. Daarom heb ik in overleg met de commissie besloten om een moreel beraad met de hele zaal te doen.

De casus werd ingebracht door een van de artsen. Het was een echte (geanonimiseerde) casus. Ik rende met de microfoon door de zaal en leidde het gesprek. Een van de commissieleden maakte aantekeningen op de beamer.

Geslaagd of juist minder succesvol?

In mijn ogen geslaagd omdat het relatief goed ging om met elkaar van mening te verschillen en de casus echt op dieper niveau werd verkend.

Verder is het belangrijk om de doelstelling van dit moreel beraad goed te expliciteren. De doelstelling is de deelnemers laten ervaren wat een moreel beraad is en hoe het werkt.

Veel andere aspecten van een moreel beraad komen in zo’n groot moreel beraad veel minder tot zijn recht.

Wat was vooraf nodig?

Dit was alleen een succes doordat er een goede casus was; een casus met veel kanten en veel betrokkenen, waarvan we wisten dat er zeker 3 betrokkenen aanwezig waren. Verder was de casus volledig geanonimiseerd. Ook hebben we de vertrouwelijkheid nadrukkelijk besproken.

Wat kan er van geleerd worden?

Dat mits de goede casus en een ervaren gespreksleider een moreel beraad afhankelijk van de doelstelling ook in grotere groepen gehouden kan worden.

Op welke valkuilen moeten anderen letten?

De inbrenger moet zich veilig genoeg en sterk genoeg voelen om deze casus in te brengen. Dit vraagt veel van de inbrenger.